ბლოგერი ალუბლების ქუჩიდან

უკვე კარგა ხანია, ვფიქრობ, რომ ურიგო არ იქნება, ჩემს შესახებ ცოტა რამ მაინც გიამბოთ. მე მერი პოპინსი ვარ და ალუბლების ქუჩაზე ვცხოვრობ, მეჩვიდმეტე სახლში. იქნებ ამიტომაც მიყვარს ასე ძალიან დაშაქრული ალუბალი :). ზოგადად, გამოუსწორებელი სუსნია გახლავართ და გახამებული წინსაფრის ჯიბეში მუდამ მომეძევება თხილიანი შოკოლადის ნატეხი, და რა გასაკვირია, რომ ტყუპები სულ კალთაზე მეკონწიალებიან ხოლმე 🙂
 
ძალიან დიდი ხნის მანძილზე უმცროსი (და არა მარტო უმცროსი) ბენქსების აღზრდით ვიყავი დაკავებული და მოგეხსენებათ, ამ საქმეს ჩინებულად ვართმევდი თავს, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ჯეინმა და მაიკლმა კომპიუტერი შეიძინეს, ინტერნეტის ერთგული მომხმარებელი გავხდი 🙂 ამ ბოლო დროს კი ქართულ ბლოგოსფეროში ხეტიალს დავეჩვიე და პატარა ბენქსებისგან თავისუფალი დროის არც თუ მცირე ნაწილს მონიტორთან ვატარებ ხოლმე.
 
ჰოდა, ვზივარ ახლა ნეტარ სიჩუმესა და სიმყუდროვეში (ჯონის და ბარბარას სძინავთ, ჯეინი და მაიკლი სკოლაში არიან, პატარა ანაბელი კი მზის სხივებით გამთბარ საწოლზე დაფორთხავს და თავისთვის ღუღუნებს), გვერდით ჩემი საყვარელი ყავის ჭიქა მიდგას, საიდანაც მდორედ მოიზლაზნება ცხელი ორთქლი და „კარტ ნუარის“ არომატი,  იქვე „რაფაელოს“ სანახევროდ ცარიელი კოლოფი მიდევს და თქვენს პოსტებს ვკითხულობ… იქნებ დადგეს დრო და როლები შეიცვლოს… ძალიან კარგი იქნება, თუ ოდესმე მკითხველების ამპლუაში მომევლინებით…